1. 1. «وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلی حُبِّهِ مِسکیناً وَ یَتیماً وَ اَسیراً، اِنَّما نُطعِمُکُم لِوَجهِ اللّه لا نُریدُ مِنکُم جَزاءً وَ لا شُکُوراً» (انسان: ۹ ـ ۸)

غذای خویش را با آن که آن را دوست دارند، به مسکین و یتیم و اسیر می خورانند، می گویند ما برای رضای خدا به شما طعام می دهیم و از شما هیچ پاداش و سپاسی نمی خواهیم.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۸ . «فَاُولئِکَ مَعَ الَّذینَ اَنعَمَ اللهُ عَلَیهِم مِنَ النَّبینَ وَالصِّدِّیقینَ وَالشُّهداء وَالصّالِحین» (نساء :۶۹)
آنان با کسانی هستند که خدا بر آنان عنایت کرده است از پیامبران و صدیقین و شهدا و نیکوکاران.

1. 1. «لَن تَنالُوا البِرَّ حَتّی تُنفِقُوا مِمّا تُحِبُّون» (آل عمران: ۹۲)

هرگز به نیکوکاری نخواهید رسید، مگر از آنچه دوست دارید انفاق کنید.

1. 1. «مِنَ المُؤمِنینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللّهَ عَلَیهِ فَمِنهُم مَن قَضی نَحبَه وَ مِنهُم مَن یَنتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبدیلاً» (احزاب: ۲۳)

در میان مؤمنان کسانی هستند که بر سر عهدی که با خدا بسته اند، صادقانه ایستادند. بعضی پیمان خود را به آخر بردند و به شهادت رسیدند و بعضی دیگر در انتظارند و هرگز تغییری در عهد و پیمان خود ندارند.

1. 1. «لا یَستَوِی القاعِدُونَ مِنَ المُؤمِنینَ غَیرُ اُلِی الضَّرَرَ وَ المُجاهِدُونَ فی سَبیلِ اللّهِ بِاَموالِهِم وَ اَنفُسِهِم فَضَّلَ اللّهُ المُجاهِدینَ بِاَموالِهِم وَ اَنفُسِهِم عَلَی القاعِدینَ دَرَجَهً وَ کُلاًّ وَعَدَ اللّهُ الحُسنی وَ فَضَّلَ اللّهُ المُجاهِدینَ عَلَی القاعِدینَ اَجراً عَظیماً» (نساء: ۹۵)

مؤمنان خانه نشین که زیان دیده نیستند با آن مجاهدانی که با مال و جان خود در راه خدا جهاد می کنند، یکسان نمی باشند. خداوند کسانی را که با مال و جان خود جهاد می کنند، به درجه ای بر خانه نشینان مزیت بخشیده و همه را خدا وعده نیکو داده، ولی مجاهدان را بر خانه نشینان به پاداشی بزرگ، برتری بخشیده است.

1. 1. «وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَشرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالعِبَادِ» (بقره : ۲۰۷)

و از میان مردم کسى است که جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى‏فروشد و خدا نسبت به این بندگان مهربان است.

1. 1. «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ خُذُواْ حِذْرَکُمْ» (نساء : ۷۱)

اى کسانى که ایمان آورده‏اید، در برابر دشمن آماده باشید (اسلحه خود را برگیرید).

1. 1. «یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَرِّضِ الْمُؤمِنِینَ عَلَى الْقِتَالِ» (انفال: ۶۵)

اى پیامبر، مؤمنان را به جهاد برانگیز.

1. 1. «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَا لَکُمْ إِذَا قِیلَ لَکُمُ انفِرُوا فِی سَبِیلِ اللّهِ اِثّاقَلْتُمْ إِلَى الأَرضِ أَرَضِیتُم بِالحَیاهِ الدُّنیَا مِنَ الآخِرَهِ فَمَا مَتَاعُ الحَیَاهِ الدُّنیَا فِی الآخِرَهِ إِلاّ قَلِیلٌ» (توبه: ۳۸)

اى کسانى که ایمان آورده‏اید شما را چه شده است که چون به شما گفته مى‏شود در راه خدا بسیج ‏شوید، کندى به خرج مى‏دهید. آیا به جاى آخرت به زندگى دنیا دل خوش کرده ‏اید، متاع زندگى دنیا در برابر آخرت جز اندکى نیست.

1. 1. «وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهدِیَنَّهُم سُبُلَنَا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ المُحسِنِینَ» (عنکبوت: ۶۹)

و کسانى که در راه ما جهاد می کنند، به یقین راه ‏هاى خود را بر آنان مى‏نماییم و در حقیقت ‏خدا با نیکوکاران است.

1. 1. «فَلا تُطِعِ الکَافِرِینَ وَ جَاهِدهُم بِهِ جِهَاداً کَبِیرًا» (فرقان: ۵۲)

پس از کافران اطاعت مکن و با آنان به جهادى بزرگ بپرداز.

1. 1. «وَ لَنَبلُوَنَّکُم حَتَّى نَعلَمَ المُجَاهِدِینَ مِنکُم وَالصَّابِرِینَ» (محمد: ۳۱)

و البته شما را مى‏آزماییم تا مجاهدان و شکیبایان شما را باز شناسانیم.

1. 1. «الَّذِینَ آمَنُوا وَ هَاجَرُوا وَ جَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللّهِ بِأَموَالِهِم وَأَنفُسِهِم أَعظَمُ دَرَجَهً عِندَ اللّهِ وَأُولَئِکَ هُمُ الفَائِزُونَ» (توبه: ۲۰)

جملهی مرکب از دو یا چند جمله‌ی ساده تشکیل میشود . به عبارت دیگر جملهای است که از چند فعل تشکیل شود.

انواع جملهی مرکب

۱- جملهی مرکب همپایه: «این نوع جمله از توالی و اجتماع چند جملهی همپایهی ساده که در پی یک دیگر می‌آیند (جملهی هسته) تشکیل می‌شود و با یکی از پیوندهای همپایگی ؛ و، اما، لیک، زیرا، ولی، خواه، ناخواه، چه و مانند آنها به یکدیگر می‌پیوندند.» (مدرسی، ۱۳۸۷: ۱۳۶)
۲- جمله مرکب ناهمپایه: «جملهای است که از یک جملهی پایه (اصلی) که غرض گوینده بیان معنی آن است و یک یا چند جملهی وابسته (پیرو) که در یکی از جایگاههای نحوی جملهی پایه قرار می‌گیرند و توضیحی بر مفهوم آن می‌افزایند ، تشکیل می‌شود و معمولا پیش از جملهی وابسته یا پیرو یکی از پیوندهای وابستگی مانند: که، تا، چون، زیرا، چه، اگر، یعنی، زیراکه، وقتی که، هنگامی که، اگرچه، هرچندکه، همین که، هروقت که، کجا، ولی و…می‌آید.»(همان:۱۳۶-۱۳۷)
۷-ازحیث مفهوم و چگونگی پیام به چهار دسته خبری، پرسشی، عاطفی و امری تقسیم می‌شود که تعریف هر یک آورده می‌شود؛
جمله خبری: «در آن از وقوع کار یا بودن و پذیرفتن حالتی از اثبات یا نفی به صورت قطعی یا غیرقطعی خبر می‌دهیم.
جملهی پرسشی: در آن دربارهی امری پرسش به عمل می‌آید.
جملهی عاطفی: که با آن یکی از عواطف خود از قبیل: تعجب ، تمنی ، خشم و جزء آن‌ها را بیان می‌داریم.
جملهی امری: در آن انجام دادن کاری یا داشتن و پذیرفتن صفت و حالتی به اثبات یا نفی طلب می‌شود.» (انوری وگیوی، ۱۳۸۹: ۳۱۱)

۴-۱-۵ جمله‌های استثنایی

جملههایی که یکی از ارکان اصلی جمله ـ که شامل نهاد و گزاره می‌شود ـ را نداشته باشند ، استثنایی محسوب می‌شوند. باید توجه داشت این جملات اگرچه از لحاظ ساختار صوری ناقص هستند اما از ساختار معنایی کاملی برخوردارند. چرا که « طبق “نظریه‌ی اقتصاد در زبان” که توسط آندره مارتینه زبان شناس فرانسوی مطرح شده، آن دسته از عناصر زبانی که به طور مداوم کاربرد دارند و برای سخنگویان زبان قابل پیشبینیاند میتوانند از روساخت زبان حذف شوند؛ ولی مفهوم آنها در ژرفساخت کلام باقی میماند.» (نوبهار، ۱۳۷۲: ۱۰)این جملات عبارتنداز:

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

الف)جملههایی که نهاد نمی‌گیرند. مانند: می‌شود رفت.
ب(جمله های یک شناسهای که می‌توانند بی نهادبیاییند. مانند: ما خوابمان برد.
۱) جمله های بی نهاد
الف) یک جزئی: آرام. (صوت یا شبه جمله)
ب) دوجزئی: عیدتان مبارک.
ج) سه جزئی: زندگی یعنی جهاد.
۲) جمله های بی فعل
توجه: از بین جملات یاد شده جملات بیفعل یکجزئی ، شبه جمله می‌باشد که به طور مفصل بدان خواهیم پرداخت.

۴-۲ تاریخچه‌ صوت یا شبه جمله در فارسی

شبهجمله در القای معانی، مفاهیم و احساسات، نقش اساسی ایفا می‌کند. لذا می‌توان گفت از زمانی که زبان و تکلم شکل گرفته است این چنین کلماتی هم ایجاد شدهاند. اگر چه اسمی بر آنها اطلاق نشده باشد. با تأمل در زبانهای فارسی باستان رگه هایی از این واژگان را می یابیم. هرچند که در ابتدا تعداد آنها کم است ولی رفتهرفته و با تکامل ارتباطات هم از لحاظ کمیّت و هم از لحاظ کیفیت (ساختاری) گسترش می‌یابند.

۴-۲-۱ اصوات در ایران باستان:

«۱ـ صوت‌های اوستایی عبارتند از:آی ai، آوه. Avaya
۲ـ اصوات درایرانی میانه عبارتند از:آی ai، اوه oh،‌ای ay، وای way.
۳ـ اصوات در فارسی دری؛ به انواع زیر تقسیم می‌شوند:
۱ـ صوت‌هایی که در اصل صوت اند:آه، اوه، اوخ، آی….
۲ـ صوت‌هایی که دراصل اسم و صفتند؛
الف – اسم و صفت‌های فارسی: آزاد، آفرین، افسوس، تف، خاموش، زینهار، زنهار.
ب – اسم و صفت‌های عربی: الحذر، الامان، الفرار.
ج ـ صوت‌هایی که یک عبارتند: دوراز تو، چشم بد دور.
د ـ صوت‌هایی که در عربی جمله اند: استغفرالله ، الحمدالله، ان شاءالله ، بارک الله ، تبارک الله ، یاالله.»(ابوالقاسمی، ۱۳۸۷: ۳۰۲ـ۳۰۳)

۴-۲-۲ صوت یا شبه جمله؟

در اینجا لازم به ذکر است برخی از دستورنویسان قدیم و جدید میان صوت و شبه جمله از لحاظ ساختمان ظاهری فرق نهاده و از بین آنها کلمات مستقل و معمولی‌ی دارای کاربردهای گوناگون را شبه جمله نامیدهاند که می‌تواند در برخی دیگر از نقش‌ها نیز ظاهر شوند و آن دسته از کلماتی که فاقد چنین امکاناتی باشند را صوت. اگر این تقسیم بندی و تفاوت صوت و شبه جمله را بپذیریم – همانطور که در برخی از کتب میان آنها تفاوتی قائل نشده‌اند. (خانلری، ۱۳۵۵: ۷۷ و عماد افشار: ۱۳۷۲: ۲۰۸-۲۰۹) باید بگوییم که عملکرد و محتوای آن دو یکی است. هر چند در تعریف محتوایی این مقولهی دستوری الفاظ و عبارت دستورنویسان سنتی و جدید کم و بیش متفاوت است اما مضمون و محتوا یکی است.

۴-۲-۳ تفاوت صوت با اسم صوت

در زبان فارسی کلماتی با عنوان اسم صوت یا نام آوا وجود دارد که از لحاظ شکل و ساختار ظاهری کاملاً شبیه صوت است اما از لحاظ عملکرد و همچنین نوع کلمه کاملاً با یکدیگر متفاوتتند ؛ چرا که اولاً اسم صوت ، اسم است ولی صوت خود یک نوع از هفت نوع کلمه میباشد و ثانیاً اسم صوت « لفظی است مرکب که از طبیعت گرفته شده و خود بیانگر صداهایی از قبیل صوت خاصّ انسان یا حیوان ، صوت خواندن و راندن حیوانات و صوت به هم خوردن چیزی به چیزی است.» (انوری و گیوی ،۱۳۸۵ :۱۰۴) این گونه اسماء در زبان عربی نیز وجود دارد. تعدادی از این الفاظ در این دو زبان عبارتند از: « ۱-اسمی که به وسیلهی آن حیوانات یا کودکان را مورد خطاب قرار میدهند و آن دو قسم است : الف :اسمهایی که برای خواندن و صدا کردن آنهاست ،از فارسی مثل کلمات «طوطو» برای صدا کردن مرغ و خروس و از عربی مثل «جیءجیء» برای آب نوشیدن شتر.
ب)اسمهایی که برای راندن و دور کردن آنها میآورند. از فارسی مثل کلمات «کیش کیش » برای دور کردن مرغ و خروس و از عربی مثل «عَدَس» برای آب راندن استر.
۲- اسمی که به وسیلهی آنها صداهایی را که انسان میشنود حکایت و نقل میکند از فارسی مثل کلمهی «قار،قار » که حکایت از صدای کلاغ است و از عربی مثل «قاق» حکایت از صدای کلاغ است .» (امین شیرازی ، ۱۳۸۰: ۲۷۹-۲۸۰)

۴-۲-۴ تعاریف شبهجمله

نظر چند تن از بزرگان راجع به شبه جملات چنین است که:
۱-«اصوات کلماتی هستند که خود به تنهایی همه‌ی احساس و عواطف گوینده را نسبت به کسی یا چیزی یا کاری نمایان می‌سازند و از این جهت جانشین یک جملهی کامل به شمار می‌روند.» (سلطانی گرد فرامرزی: ۱۳۶۳: ۱۸۷)
۲- «اصوات کلمات منفرد هستند که ساختار واجی آن‌ها همانند دیگر کلمات زبان فارسی است.» (ماهوتیان، ۱۳۸۷: ۲۳۴)
۳- «شبه جمله کلمه‌ای است که متضمن معنی جمله می‌باشد و این قسم کلمات اغلب عمل جمله و فعل را انجام می‌دهند.» (خیام پور، ۱۳۵۲: ۱۰۱ و شریعت، ۱۳۷۱: ۳۳۱)
۴ـ «کلمات شبه جمله ای به آن دسته از کلمات مرکب گفته می‌شود که خود حکم صورت کوتاه شدهی یک جمله را داشته باشد که از آن‌ها فعل و احتمالاً برخی از عناصر دستوری دیگر حذف شده باشد.» (مدرسی، ۱۳۸۷: ۲۹۸)
۵ـ «شبه جمله‌ها مانند جمله‌های ساده‌ی مستقل معنی کاملی دارند هرچند بخش‌هایی از آن‌ها محذوف است. این بخش‌های محذوف برای سخن گویان زبان قابل بازیابی‌اند.»(افراشی، ۱۳۸۷: ۱۴۹)
۶ـ «کلماتی هستند که برای حالات روحی گوینده به کار می‌روند و چون مفهوم جمله را دارند، این گونه کلمات را شبه جمله نیز نامیده‌اند.»(جوادی پور، ۱۳۶۸ :۶۵)
۷ـ «اصوات کلماتی هستند که برای بیان حالات (عاطفی) روحی گوینده مانند: درد، شادی، تحسین، تحذیر و… به کار می‌رود.»(ناتل خانلری، ۱۳۵۵: ۷۷ و انوری گیوی، ۱۳۸۹ :۲۴۲ و پنج استاد، ۱۳۶۸: ۸۷-۸۸ و فیروزمنش و فقیه و سرکشیکی، ۱۳۶۴: ۸۸ و مدرسی، ۱۳۸۷: ۱۲۸ و وحیدیان کامیار، ۱۳۸۴ : ۲۳ و عماد افشار، ۱۳۷۲: ۲۰۸)
۴-۲-۶ شبه جمله در دستور وابستگی
در دستور وابستگی صوت یا شبهجمله « سخنیاست فاقد فعل که دربردارندهی مفهومی کامل است.» (طبیب زاده، ۱۳۸۵: ۱۹۹) اما دستور وابستگی یکی از نظریه‌های زبان شناسی جدید می‌باشد و دستوری صورتگراست که جمله را واحد بررسی میداند. مهمترین مبحث دستور وابستگی نظریهی “ظرفیت” است. براساس این نظریه هر هسته ظرفیت خاصی دارد. ـ ظرفیت یعنی تعداد و نوع متمم‌هایی که هر هسته دارا می‌باشد. ـ دستور وابستگی “فعل” را مرکز ثقل جمله یا به عنوان عنصر حاکم در نظر می‌گیرد . در واقع وقتی گفته می‌شود به توصیف جمله می‌پردازد منظور همان توصیف فعل است. به عبارت دیگر فعل در مقام هستهی جمله حاکم و ناظر بر روابط خارجی سایر گروههاست. فرض براین است که؛ اولاً هر گروه نحوی چه جمله باشد و چه گروه کوچکتری همچون؛ گروه اسمی یا صفتی و غیره، در نهایت از بیشتر از پنج نوع عنصر تشکیل نمی‌شود و ثانیاً ساخت هر گروه را تنها از طریق شرح روابط وابستگی در میان پنج عنصر میتوان نشان داد. پنج نوع عنصری که تمام گروه های نحوی از آن تشکیل شده اند، عبارتنداز:
۱ـ هسته: هسته‌ی هر گروه به آن عنصری اطلاق میشود که صورت گروه با آن مشخص می گردد؛ مثلاً: هستهی گروهاسمی، اسم است. هستهی گروه حرف اضافهای، حرفاضافه. هستهی گروه صفتی، صفت و هستهی گروه قیدی، قید است.
۲ـ چهار نوع وابسته نیز وجود دارد که به ترتیب میزان وابستگی شان به هسته عبارتنداز : ۱ – متمم اجباری ۲- متمم اختیاری. این دو متمم به وابسته‌هایی اطلاق می‌شود که در ساخت ظرفیتی هسته قرار دارند؛ یعنی جزء اطلاعات واژگانی هسته هستند و هسته ناظر بر صورت، تعداد و نوع آن هاست. به عبارت دیگر از زمانی که هسته به عنوان عنصری واژگانی در واژگان اهل زبان قرار می‌گیرد، صورت، تعداد و نوع متمم‌های آن واژه نیز در ساخت ظرفیتی هسته مشخص می‌شود. تنها تفاوت متممهای اجباری با اختیاری در این است که؛ حذف متمم اجباری گروه را غیر دستوری میسازد اما حذف متمم اختیاری باعث غیر دستوری شدن گروه نحوی نمی‌شود.
۳- افزودهی خاص : افزودهی خاص وابستهای است که در ساخت ظرفیتی هسته قرار ندارد. بنابراین هسته هیچ نظارتی بر صورت و تعداد افزودههای خاصش ندارد بلکه اهل زبان به اقتضای بحث افزودههای خاص را تقریباً به هر تعداد و هر صورتی که بخواهند به هسته میافزایند. البته هسته از حیث معنایی پیوندهای خاصی با افزودههای خاص خود دارد بهطوری که اهل زبان نمیتوانند هر افزودهی خاصی را با هر هستهای بهکار ببرند.
۴ – افزودهی عام :افزودهی عام نیز نه وابستهی هسته، بلکه وابستهی کل گروه است. هسته کوچکترین نقشی در تعیین صورت و تعداد افزودههای عام ندارد و هیچ پیوند معنایی خاصی نیز بین هسته و افزودهی عام وجود ندارد. مثلاً عناصر تعریف شده در جملهی ” علی دیروز کتاب را با میل به من تحویل داد.” به این صورت است ؛ با توجه به فعل «تحویل دادن» جمله به سه متمم احتیاج پیدا میکند زیرا این متمم‌ها از زمرهی اطلاعات واژگانی فعل « تحویل دادن» هستند و در نتیجه همواره و با همین صورتهایی که دارند با آن همراه میباشند. فاعل (علی) و متمم مستقیم (کتاب را) از متمم‌های اجباری این فعل هستند، زیرا با حذف آن‌ها از جمله، جمله غیر دستوری می‌شود. اما متمم حرف اضافهای «به‌ای» یک متمم اختیاری است زیرا با حذف آن جمله بد ساخت نمیشود گرچه معنای آن به طور مستتر در فعل باقی می‌ماند. گروه حرف اضافهای «با میل» افزودهی خاص فعل «تحویل دادن» است . زیرا آن را با هر فعل دیگری نمی‌توان به کار برد. «دیروز» افزودهی عام کل جمله است ؛ زیرا آن را تقریباً با هر جملهی دیگری نیز می‌توان به کار برد. (طبیب زاده، ۱۳۸۵: ۱۰-۱۶)
شاید نتوانیم با نگاه نخست در این نظریهی نحوی ـ که سال۱۹۵۳ برای نخستین بار از سوی “تنی یر” فرانسوی مطرح شد ـ برای شبهجمله یا صوت جایگاهی قائل شویم زیرا همانطور که ذکر شد در دستور وابستگی “جمله” واحد بررسی زبان است و از میان عناصر جمله، این فعل است که نقش اصلی و محوری را ایفا میکند. از آنجایی که شبهجملهها و اصوات در ظاهر فاقد این دو تم اصلی ـ جمله و فعل ـ است باید با اغماض و با دقت در ژرفساخت این نوع مقولهی دستوری ، برای آنها جمله در نظر گرفت و نهایتاً برای فعل آن جمله‌ی ذهنی ظرفیتهای متعددی هم قائل شد. مثلاً شبهجملهی “سلام” در ژرف ساخت به این گونه تأویل می‌شود؛ سلام بر تو باد. ـ برای سایر اصوات یا شبه جملات نیز می‌توان چنین جملاتی در نظر گرفت. ـ تنها در این صورت است که این مقوله نیز می‌تواند جزء مباحث دستور وابستگی محسوب شود.

-درآمد کم و عدم اشتغال پدر
-خانه کوچک
– مشاهده خشونت(در خانه و رسانه)
عوامل محافظت کننده:
– مشارکت افراد در فعالیت های سازمان یافته
– احساس همبستگی اجتماعی
– حمایت های اجتماعی دریافتی از طرف شبکه های اجتماعی
– باورهای مذهبی
رفتارهای جوانان
شکل ۶-۵- عوامل خطر و محافظت کننده در سطح محیط اجتماعی
پیشگیری از وقوع رفتارهای پرخطر
پیشگیری^[۴۸۵] از وقوع رفتار پرخاشگرانه، پرخطر و دیگر اشکال رفتار ضد اجتماعی به زمینه یا حوزه­ بسیار مهمی از تحقیق و سیاستگذاری در بسیاری کشورها تبدیل شده است. برای این مسأله چند دلیل وجود دارد: نخست، اختلالات رفتاری در میان بیشتر مسائل عاطفی و رفتاری افراد جوان مشاهده می شود. خشونت زیاد و آمارهای هشدار دهنده جرم و جنایت به شکل خاص جوامع را نسبت به این مسأله حساس نموده است. دوم، در حالی که بیشتر جوانان فقط اشکال محدود و کمتر جدی از رفتار ضد اجتماعی را از خود نشان می دهند، رفتار مشکل­زای شروع کنندگان اولیه اغلب به طور خاص ثابت و پایدار است. تقریباً نیمی از این گروه در برابر پیشگیری مقاومت خواهند نمود و مسیر جدی رفتار ضد اجتماعی را ادامه می دهند. این افراد کجرفتار اولیه و پایدار علت رنج و مشقت زیادی برای والدین شان، معلمان، همسالان و به طور کلی، برای خودشان هستند. آنها مشکلاتی مانند کمبود شایستگی های اجتماعی، وابستگی و تعلق به گروه همسالان منحرف، شکست تحصیلی یا مهارت کاری پایین و بیکاری را روی هم انباشته می کنند. سوم، بسیاری از این افراد جوان تبدیل به متخلفان حرفه ای شده که مسؤول بیش از نیمی از جرایم کلاسیک رخ داده هستند و تغییر رفتارشان بسیار مشکل است(لوزل و بیلمن^[۴۸۶]، ۲۰۰۶: ۳۳).

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

متخصصان به چند دلیل پیشگیری را برتر از درمان می دانند. نخست اینکه، بیشتر بررسی­ها نشان می­ دهند که میزان اثربخشی و کارایی روش های درمانی(اعتیاد) چندان امیدوار کننده نیست و اغلب با بازگشت های مکرر همراه است. دوم، برنامه های پیشگیری در مقایسه با درمان از نظر هزینه کاملاً به صرفه تر هستند. هر دلار هزینه برای پیشگیری برابر با پنج دلار صرفه جویی در درمان است. سوم، برنامه های پیشگیری احتمال آسیب­های وخیم دوره ی بزرگسالی را به شدت کاهش می دهند(جلالی و همکاران، ۱۳۹۰: ۲۵۶؛ بلالوک^[۴۸۷]، ۲۰۱۰). در ادامه، به انواع پیشگیری ها پرداخته می شود.
پیشگیری اولیه
پیشگیری اولیه^[۴۸۸] که فراگیرترین و گسترده ترین نوع پیشگیری است، به جلوگیری از شروع هر نوع رفتار پرخطر برای نمونه مصرف مواد غیرقانونی به صورت آزمایشی یا تفریحی در بین جمعیت های عمومی مانند دانش آموزان، کارمندان و یا سایر قشرها می پردازد(گلدستون^[۴۸۹]، ۱۹۸۷؛ به نقل از جلالی و همکاران، ۱۳۹۰: ۲۵۷). برنامه های متأثر از این نوع پیشگیری، بین گروه های مختلف تفکیک قایل نشده، عمومی و همگانی می باشد و هدف اصلی آن جلوگیری از شکل گیری و ایجاد مسأله و مشکل است(جندلی^[۴۹۰]، ۱۳۹۳: ۵۸).
پیشگیری عمومی
پیشگیری عمومی^[۴۹۱] در ارتباط با کل جامعه بوده و مسایل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را در بر می­گیرد. بخشی از اقدامات مربوط به پیشگیری عمومی را می توان شامل موارد زیر دانست:
– ایجاد یک فرهنگ مناسب و مستقل و غیروابسته
– اجرای یک سیاست درست اقتصادی در جهت ریشه کنی فقر و تأمین مالی تمام اقشار فقیر و تهیدست که رقم بسیار بالایی را در میان کل بزهکاران تشکیل می دهند.
– جلوگیری از مهاجرت روستاییان به شهرها
– تأمین امکانات رفاهی و بهداشتی
– تأمین بیمه های بهداشتی برای مردم کم درآمد
– توسعه سوادآموزی و آموزش در کل کشور
– تهیه­ مسکن ارزان
– ایجاد اشتغال و کم کردن بیکاری(نجفی توانا، ۱۳۸۴: ۵۳).
علل و پیامدهای اختلال در مسایل اجتماعی و اقتصادی، نقش بسیار مؤثری در ایجاد فقر، بیکاری، طلاق، شهرنشینی و … ایفا نموده و این عوامل نیز متقابلاً موجب بروز جرایم متعددی شده است. بنابراین با تضعیف عوامل بسترساز بزهکاری در اجتماع می توان از آلودگی افراد جلوگیری و ارتکاب جرم و بزهکاری را کاهش داد.
پیشگیری اختصاصی یا خاص
این پیشگیری مبتنی بر انجام اقداماتی است که قبل یا بعد از ارتکاب بزهکاری و جرم صورت گرفته و هدف آن مبارزه با انگیزه ها و علل بزهکاری، بازپروری مجرم و از بین بردن عوامل و انگیزه های آن است. این نوع پیشگیری می تواند شامل مبارزه با اعتیاد و الکلیسم، جمع آوری کودکان بی سرپرست و اسکان آن­ها در مؤسسات تربیتی و کارآموزی، خارج کردن فرزندان از خانواده هایی که والدین آن ها به دلیل فساد اخلاقی یا عدم توانایی قادر به تربیت صحیح فرزندان خود نیستند و نگهداری آن ها در مراکز فوق الذکر، مراقبت از افرادی که در حالت قبل از ارتکاب جرم قرار دارند و اصطلاحاً در حالت خطرناک به سر می برند و نگهداری آن ها در مراکزی که امکانات بازسازی و سازگار نمودن افراد را با سازوکارهای زمینه های آموزشی، تربیتی و حرفه ای، روانشناسی، روان پزشکی و مددکاری دارد(نجفی توانا، ۱۳۸۴: ۵۴-۵۵).
پیشگیری وضعی
این نوع پیشگیری که به صورت علمی در دهه­ ۱۹۸۰ در کشور انگلستان مطرح شد، با توجه به شرایط بزهکار، نوع جرایم، اهداف و موضوعات جرم و خصوصیات بزه دیده، اقداماتی را به اجرا می گذارد که فرایند آنها از بین رفتن و یا تضعیف موقعیت ها و فرصت های ارتکاب جرم خواهد شد(نجفی توانا، ۱۳۸۴: ۵۵).
اندیشه های جفری^[۴۹۲] و جاکوبز^[۴۹۳] در شکل گیری و توسعه نظریه­ پیشگیری وضعی^[۴۹۴] از جرم حائز اهمیت است. در گفتمان این نظریه، تأکید زیادی بر ارتقای کیفیت نظارت طبیعی در کنار نظارت رسمی و سازمانی و ترکیب آنها می شود(صفاری و کونانی، ۱۳۹۲: ۱۴۵). جاکوبز در کتابش تحت عنوان مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکا بیان داشت شهرهای جدید به گونه های طراحی نشده اند که مردم قادر به دیدن خیابان های عمومی و مکان های اطراف منزل خود باشند و همین امر باعث شده که امکان کنترل اجتماعی و غیررسمی برای پیشگیری از جرم از مردم سلب شود. وی معتقد بود که جرم و محیط، نظام پذیر، قابل مشاهده و کنترل می باشند و لذا مراقبت های معمولی ساکنین شهر مانع مهم بروز جرایم تلقی می شود(رحمت، ۱۳۸۸: ۱۰۸). منظور از نظارت رسمی و سازمانی نیز بهره گیری از امکانات و نیروهایی چون نگهبان، نیروی پلیس و تجهیزات فنی و الکترونیکی و … در حفاظت و مراقبت از نهادها، سازه­ها و تأسیسات نظام اجتماعی است(صفاری و کونانی، ۱۳۹۲: ۱۴۵).
در پیشگیری وضعی راهبردهایی مانند تعیین قلمروی مالکیت، مراقبت های معمولی، فعالیت حمایتی و کنترل ورودی ها باعث کاهش جرم می شود(رحمت، ۱۳۸۸: ۱۰۹-۱۱۰). از بین بردن اماکن و محلاتی که محل گردهم آیی و تجمع ولگردان، فاحشه ها، توزیع کنندگان مواد مخدر، اشرار و سابقه داران است، استقرار نیروهای پیشگیری و انتظامی در اطراف پارک­ها، مدارس، میادین، ایجاد گشت های محله، تعبیه­ی دوربین های مدار بسته نیز از دیگر سازوکارهای پیشگیری وضعی می تواند باشد(نجفی توانا، ۱۳۸۴: ۵۵-۵۶).
پیشگیری اجتماعی
اعتقاد عمومی بر این است که تشدید سیاست و گسترش برنامه های پیش بینی اجتماعی به ذاته مناسب ترین راه حل برای پیشگیری از بزهکاری نوجوانان و جوانان است. پیشگیری اجتماعی به راهبردها و تدابیری گفته می­ شود که هدف آن­ها به طور کلی تغییر در وضعیت رفاه و بهبود کیفیت زندگی باشد. بدین منظور، اقدامات اجتماعی با تمرکز بر عوامل خطر و عوامل حمایتی و نیز ساختارهایی که مستعد رشد و توسعه آن می باشد، در اولویت قرار می­گیرد(جندلی، ۱۳۹۳: ۶۳). در اغلب کشورهای پیشرفته، اقدامات اجتماعی به طور کلی به صورت مجموعه ای از مقررات تعرضی و دفاعی به منظور نجات و حفظ ثبات زندگی خانوادگی و تأمین اعتلاء و پرورش و رشد هماهنگ و همه جانبه­ی استعدادهای کودکان است(کی نیا، ۱۳۸۴: ۲۸۸).
این رویکرد، بزهکاری و رفتارهای پرخطر را نتیجه نقص فرایند جامعه پذیری متأثر از آسیب پذیری اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، احساسی یا عاطفی و اقتصادی می داند و بر همین اساس، مداخله های آن ناظر به ظرفیت های فردی هر شخص، محیط های پیرامون وی، شرایط زندگی و عناصر ساختاری که وی را دربر گرفته­اند، می باشد(جندلی، ۱۳۹۳: ۶۳).
اعمال هر یک از این روش ها(انواع پیشگیری ها) به تنهایی نمی تواند موجب پیشگیری قطعی بزهکاری(رفتارهای پرخطر) شود. اگرچه ممکن است به صورت مقطعی یا موضعی مؤثر باشد. بنابراین مهم ترین سازوکار در مقوله­ی پیشگیری از وقوع رفتارهای بزهکارانه و پرخطر، استفاده­ی تلفیقی از انواع روش های پیشگیرانه خواهد بود. مثلاً در برخورد با حالت خطرناک می توان از پیشگیری اختصاصی، کاهش آسیب پذیری آماج جرم با پیشگیری وضعی، اثر عبرت انگیزی در افراد مستعد با اعمال کیفر مناسب، تضعیف و کاهش امیال مجرمانه با پیشگیری عمومی و از بین بردن و امحاء عوامل جرم زا بهره جست(نجفی توانا، ۱۳۸۴: ۵۶).
با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش، پیشگیری اجتماعی بهتر می تواند در کاهش رفتارهای پرخطر مؤثر باشد، زیرا عوامل جامعه پذیری مانند خانواده، نظام آموزشی و مذهب می توانند از طریق درونی کردن هنجارها و ارزش ها و آموزش مهارت های اجتماعی، نقش بازدارندگی مؤثرتری در رابطه با رفتارهای پرخطر ایفا نمایند. البته باید به این نکته اشاره کرد دیگر رویکردهای پیشگیری نیز باید مورد توجه قرار گرفته و بکارگیری آنها می تواند میزان رفتارهای پرخطر و بزهکارانه را کاهش دهد.
راهبردهای پیشگیری
پس از گذشت ۵۰ سال از طرح اولین برنامه های پیشگری، برنامه ها و راهبردهای متنوعی برای پیشگیری از وقوع رفتارهای بزهکارانه و پرخطر شکل کرفته اند. این برنامه ها در ۵ گروه کلی به شرح زیر قرار می گیرند:
در گروه اول، رویکرد انتشار اطلاعات^[۴۹۵] است. در این روش، اطلاعات مناسبی در مورد رفتارهای پرخطر برای نمونه مواد مخدر، آثار و پیامدهای زیانبار و مخرب مصرف آنها ارائه می­ شود. همچنین بازخورد منفی و باورهای ضدمصرف مواد با بهره گرفتن از ابزارهایی مانند نمایش فیلم، ارائه­ بحث گروهی، برگزاری سخنرانی و یا با بهره گیری از سایر رسانه ها مانند اینترنت و ارسال پیامک ایجاد می شود.
رویکرد دوم که یک رویکرد پرورش عاطفی^[۴۹۶] است، بر نیازهای روانشناختی افراد تأکید دارد.
در رویکرد سوم به افراد روش های جایگزین^[۴۹۷] رفتار پرخطر ارائه می شود. به طور مثال، روش های جایگزین مصرف مواد ارائه می شود تا احساس بی حوصلگی و خمودی نکنند.
رویکرد چهارم تحت عنوان نفوذ اجتماعی^[۴۹۸] بر سه مؤلفه­ی ایمن سازی روانی^[۴۹۹]، اصلاح انتظارات هنجاری^[۵۰۰] و آموزش مهارت های مقابله ای^[۵۰۱] تأکید دارد. این رویکرد به طور عمده بر نظریه­ شناختی – اجتماعی بندورا متمرکز است.
رویکرد پنجم به نام رویکرد یکپارچه نفوذ اجتماعی – افزایش صلاحیت، بر طیف وسیعی از عوامل به وجود آورنده­ی رفتارهای پرخطر مانند خشونت، مصرف الکل و سوء مصرف مواد مبتنی است. بارزترین ویژگی این رویکرد نسبت به رویکرد نفوذ اجتماعی، آموزش مهارت های خود-کنترلی و اجتماعی است. ریشه­ نظری این رویکرد، نظریه های شناختی- اجتماعی بندورا و نظریه­ رفتار مشکل آفرین^[۵۰۲] جسور می باشد. در این رویکرد، بر افزایش توان تصمیم ­گیری، تغییر رفتار شخصی، کاهش اضطراب، افزایش مهارت های جرأت ورزی اجتماعی^[۵۰۳]، ارتباط و کاربرد مهارت های عمومی برای مقابله با فشارهای اجتماعی تأکید می شود. این رویکرد متضمن بحث گروهی یا کلاسی، آموزش مهارت های شناختی – رفتاری توأم با آموزش مهارت های اجتماعی است(جلالی و همکاران، ۱۳۹۰: ۲۵۷؛ بوتوین و همکاران^[۵۰۴]، ۲۰۰۱).
پژوهش های مختلف نشان می دهند که روش های پیشگیری مبتنی بر نشر اطلاعات صرفاً در تغییر بازخورد و تعداد محدودی از متغیرهای همبسته با رفتارهای پرخطر مانند سوء مصرف مواد مخدر مؤثر هستند. همچنین روش های مبتنی بر فن آوری های نوین مانند اینترنت در مقایسه با روش های سنتی، از تأثیر بیشتری برخوردار هستند. به طور کلی، روش هایی که به صورت جامع بر ویژگی های روانی، شخصیتی، اجتماعی و خانوادگی افراد متمرکز می شوند، نه تنها در مقایسه با روش های نشر اطلاعات در تغییر بازخورد تأثیر بیشتری دارند، بلکه تعداد بیشتری از متغیرهای همبسته با رفتارهای پرخطر را بهبود می بخشند(بوتوین و همکاران، ۲۰۰۱؛ روهرباخ و همکاران^[۵۰۵]، ۲۰۱۰).
راهبردهای مداخله­ای
یک راهبرد مداخله ای^[۵۰۶] مناسب باید مبتنی بر درک رابطه­ بین عوامل خطر، مداخله و کاهش رفتار پرخطر باشد. در غیر این صورت، نمی توان مشخص نمود که چه دلایلی باعث موفقیت یا شکست یک مداخله­ی خاص شده است. با این وجود، چندین راهبرد مداخله ای مؤثر در رابطه با رفتارهای جوانان وجود دارد. برنامه های پیشگیری و درمانی زمانی می توانند مؤثر باشند که هم نوجوانان و جوانان را در کل جمعیت و هم نوجوانان و جوانان پرخطر دارای عوامل متعدد خطرآفرین را دربر بگیرند(دی ماتئو و مارک زیک، ۲۰۰۵: ۳۲).

_ هدف کاربردی: بررسی راهکارهای توسعه گردشگری گل و گیاه در منطقه شرق گیلان.
_ دیگر ضرورت های تحقیق: بررسی جایگاه گردشگری گل و گیاه در توسعه گردشگری در منطقه
شرق گیلان

۱-۴سوال های تحقیق

پژوهش فوق پاسخگوی سوالات زیر خواهد بود:
– توانمندی های گردشگری گل و گیاه در توسعه گردشگری منطقه شرق گیلان کدامند؟
– آیا امکانات موجود در منطقه شرق گیلان می تواند پاسخگوی نیازها و خواسته های گردشگران باشد؟
– آیا اطلاع رسانی مناسب در خصوص توانمندی های گردشگری گل و گیاه منطقه شرق گیلان می تواند در تغییر نگرش گردشگران به ان منطقه موثر و کارا باشد؟

۱-۵–فرضیه های تحقیق

در پژوهش فوق دو فرضیه مورد بررسی قرار می گیرد:
– فرضیه اول: گردشگری گل و گیاه در افزایش ورود گردشگران به منطقه شرق گیلان نقش دارد.
– فرضیه دوم: گردشگری گل و گیاه، زمینه ای بر ایجاد فرصت های شغلی در منطقه شرق گیلان می باشد.

۱–۶–روش تحقیق و مراحل آن

نوع روش تحقیق در این پژوهش از نظر هدف، کاربردی است و روش آن از نوع توصیفی تحلیلی بوده و تلاش شده است با توجه به پاسخ های پرسش شوندگان، تحلیل های توصیفی صورت بگیرد. همچنین برای انجام تحقیق، روش کتابخانه ای و میدانی مورد استفاده قرار گرفته که در روش کتابخانه ای از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای، بانک های اطلاعات علمی، موتور های جستجوی اینترنت و امکانات سمعی و بصری و مقالات علمی و تخصصی، آمار و اطلاعات مربوط به منطقه شرق گیلان مورد بررسی واقع شد و در روش میدانی نیز علاوه بر عکس برداری از جاذبه های گل و گیاه و همچنین مشاهده موردی و به منظور بدست اوردن اطلاعات از پرسشنامه استفاده گردید و سپس آمار بدست آمده مورد تحلیل و توصیف قرار گرفت.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

از آنجایی که هدف از پژوهش حاضر شناخت توانمندی های های گردشگری گل و گیاه در منطقه شرق گیلان است، از طریق تهیه پرسشنامه و ارزیابی نتایج حاصل از پرسشنامه و تحلیل آنها به روش توصیفی و منتج از نتایج، اثرات توسعه گردشگری بر سطح زندگی ساکنین محلی به منظور برقراری ارتباط معناداری بین متغیر های مختلف و ارتباط آن با توسعه گردشگری به تجزیه و تحلیل پاسخ ها پرداخته شده است. جامعه آماری، کارشناسان، متخصصین، راهنمایان تور و مدرسین گردشگری بوده اند که از طریق نمونه گیری تصادفی ساده و استفاده از پرسشنامه در قالب فضای مجازی و ارسال به پست های الکترونیکی هر یک توزیع گردید و در بین انها و براساس پاسخ هایشان بررسی علمی صورت گرفت. در این پژوهش ابتدا به صورت استقرایی گردآوری یافته های گوناگون انجام گرفت و در پایان به صورت قیاسی به تجزیه و تحلیل یافته ها پرداخته می شود.

۱-۷–جامعه آماری، حجم نمونه و متغیرهای تحقیق

جامعه مورد نظر تحقیق شامل کارشناسان گردشگری، متخصصین برنامه ریزی گردشگری، راهنمایان تور، مدیران آژانس های مسافراتی و مدرسین گردشگری می باشد که از طریق فضای مجازی و ارسال به پست های الکترونبکی هر یک توزیع گردید. حجم نمونه جامعه آماری ۲۷۰ نفر متخصص بوده که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. متغیرهای تحقیق در پژوهش فوق و بر اساس فرضیه های موجود، گردشگری گل و گیاه به عنوان متغیر مستقل و ایجاد فرصت های شغلی و جذب گردشگران به عنوان متغیر وابسته می باشد.

۱-۸–پیشینه تحقیق

پیوست در کتاب سبزی کاری به معرفی انواع گونه های سبزی و روش کشت و بهره برداری از آنها پرداخته است. خلیقی در کتاب گلکاری به چگونگی کشت و داشت گل های زینتی ایران پرداخته است. حمید اوغلی در کتاب بررسی وضعیت گلخانه های استان گیلان به تحقیق در ارتباط با چگونگی موقعیت گلخانه ها در استان گیلان پرداخته است. حاتم زاده در کتاب آشنایی با گل ها و گل دهی به بررسی انواع گل ها پرداخته و شرایط مساعد برای گل دهی گیاهان را بررسی می کند. پیش بین در کتاب گل های آپارتمانی و مشاوره گیاه پزشکی به بررسی انواع گل های آپارتمانی پرداخته و تاثیر ان را بر سلامت اعضای خانوار مورد پژوهش قرار داده است. فتوحی قزوینی در کتاب پرورش مرکبات در ایران به بررسی انواع و وضعیت مرکبات کشور پرداخته است. حسن پور اصیل در کتاب چای کاری و فن آوری چای به بررسی این نوع محصول مهم در ایران پرداخته است.

۱-۹–محدوده مورد مطالعه

با توجه به عنوان پایان نامه محدوده مورد مطالعه منطقه شرق استان گیلان انتخاب گردید. این منطقه مطالعاتی شامل شهرستان های: استانه اشرفیه، سیاهکل، لاهیجان، لنگرود، املش و رودسر می باشد و به فراخور موضوعیت پژوهش، شهرها بخش ها و روستاهای این محدوده مورد مطالعه قرار گرفت.

. ۱-۱٠–موانع و محدودیت ها

با توجه به خاص بودن تحقیق فوق، موانع ویژه ای بر سر راه پژوهشی آن قرار دارد که عبارتند از:
-نبود منابع کتابخانه ای علمی
-نبود منابع علمی اینترنتی
-ناشناخته بودن مفهومیت موضوع برای مخاطبان
-عدم همکاری مسوولین مرتبط با موضوع در روند پژوهش، به دلیل ناشناخته بودن و مبهم بودن موضوع

۱-۱۱–مفاهیم و واژه ها

گردشگری: گردشگری عبارت است از فعالیت افرادی که برای استراحت، کار و دلایل دیگر به خارج از محیط سکونت معمول خویش سفر کرده، حداکثر برای یک سال متوالی در آنجا اقامت کنند. (پاپلی یزدی و سقایی، ۱۳۸۹، ۱۳)
گردشگر: بر اساس تعریفی از سازمان ملل که بنا بر پیشنهاد کنفرانس بین المللی جهانگردی آن سازمان در رم ارائه گردیده؛ «توریست یا بازدید کننده موقت کسی است که به منظور تفریح، استراحت، گذران تعطیلات، بازدید از نقاط دیدنی، انجام امور پزشکی، درمانی و معالجه، تجارت، ورزش، زیارت، دیدار از خانواده، مأموریت و شرکت در کنفرانسها به کشوری غیر از کشور خود سفر می کند؛ مشروط بر اینکه حداقل مدت اقامت او از ۲۴ ساعت کمتر و از ۳ ماه بیشتر نبوده و کسب شغل و پیشه هم مد نظر نباشد». (پاپلی یزدی و سقایی، ۱۳۸۹، ۱۷)
گل: گل اندام زایشی در گیاهان است. گل از نظر زیباسازی محیط و تولید میوه و دانه که از مواد غذایی مهم به شمار می‌آیند اهمیت زیادی دارد. مراحل اصلی تولید مثل جنسی یعنی میوز و لقاح درون گل انجام می ‌گیرد. پیدایش دانه فرایند تولید مثل جنسی را کامل می‌کند و پیدایش جنین درون دانه اولین مراحل دوران حیات گیاه جوان است. (www. fa. wikipedia. org)
گیاه: تعریف کلمه گیاه از ان چه که ظاهرا به نظر می رسد مشکل تر است. اگر چه گیاه شناسان محدوده رده بندی گیاهان را تعریف کرده اند، مرزهای تعیین کننده اعضا رده بندی گیاهان بسیار اختصاصی تر از تعریفات رایج گیاه است. ما گیاه را به عنوان یک موجود زنده یوکاریوت و دارای تعداد زیادی سلول تعریف می کنیم که عموما فاقد اندام های حسی یا حرکت ارادی بوده و در صورت رشد کامل دارای ریشه، ساقه و برگ می باشند. (www. fa. wikipedia. org)
گردشگری گل و گیاه: این نوع از گردشگری فعالیتی است که در آن گردشگران به قصد بازدید از مناطق رویشی یک گونه گیاهی خاص اقدام به سفر به آن مکان می کنند که در این بازدید، دیدار از گونه های گیاهی، نمایشگاه‎های گل و گیاه، دهکده های گل، بازارهای فروش گل و گیاه و موزه های گیاهی را هدف سفر خود قرار می دهند (www. fa. wikipedia. org)
گیلان: گیلان در شمال میانی ایران، دارای گستره ای به اندازه ۱۴۷۱۱ کیلومتر مربع است این استان بین ۳۶ درجه و ۳۴دقیقه تا ۳۸ درجه و ۲۷ دقیقه عرض شمالی و ۴۸ درجه و ۵۳دقیقه تا ۵٠درجه و ۳۴ دقیقه طول خاوری جای گرفته است. درازای گیلان از شمال باختری به جنوب خاوری، دویست و سی پنج کیلو متر و پهنای آن بین بیست و پنج تا یک صد و پنج کیلومتر است. کوههای تالش را در باختر و البرز باختری را در جنوب دارد. کمترین دوری کوه از دریا در حویق، نزدیک به سه کیلومتر و بیشترین دوری در امامزاده هاشم به پنجاه کیلومتر می رسد. این استان مازندران را در خاور، اردبیل را در باختردارد، زنجان و قزوین در جنوب آن نشسته اند و دریای کاسپین و جمهوری آذربایجان همسایه شمالی آن به شمار می آیند. (کشور دوست، ۱۳۸۵، ۱۴)
فصل دوم
مبانی نظری تحقیق

۲-۱–گردشگری

ده ها تعریف از گردشگری ارائه شده است که برخی از آنها به شرح زیر است:
گردشگری مجموع پدیده ها و ارتباطات ناشی از کنش متقابل میان گردشگران، سرمایه، دولت ها و جوامع میزبان، دانشگاه هاو سازمان های غیر دولتی، در فرایند جذب، حمل و نقل، پذیرایی و کنترل گردشگران و دیگر بازدید کنندگان است. در تعریف فنی دیگری سازمان جهانی جهانگردی، گردشگری را از ابعاد مختلف، براساس تمایز در رویکرد به مکان مورد بازدید، به صورت زیر تقسیم کرده است (پاپلی یزدی، ۱۳۸۹، ص ۱۲).
_گردشگری عبارت است از فعالیت افرادی که برای استراحت، کار و دلایل دیگر به خارج از محیط سکونت معمول خویش سفر کرده، حداکثر برای یک سال متوالی در آنجا اقامت کنند.
_گردشگری داخلی: در این حالت اشخاص مقیم یک کشور حداکثر برای مدت دوازده ماه به محلی در در کشور خودشان که خارج از محیط معمولی زندگی آنهاست سفر می کنند و هدف اصلی سفر آنها انجام کاری نیست که سرانجام آن دریافت مزدی از محل مورد بازدید باشد.
_گردشگری خارجی: افراد برای حداکثر مدت دوازده ماه به کشوری که محل اقامت معمول آنها نیست و خارج از محیط معمول زندگی شان قرار دارد سفر می کنند و هدف اصلی آنها از این بازدید انجام کاری نیست که سرانجامش دریافت مزدی از کشور مورد بازدید باشد.
گردشگری به علت خصلت بین رشته ای خود قابلیت نگرش های متفاوت را داراست و این امر سبب ارائه تعاریف بسیاری برای آن گردیده است. در تعاریف اولیه گردشگری بیشتر بر بعد فاصلا تاکید شده است و گردشگران بر مبنای فاصله ای که از محل مسکونی خود داشته اند، طبقه بندی شده اند.
کمیسیون ملی گردشگری آمریکا (۱۹۷۳) در تعریف گردشگری در داخل این کشور، فاصلا پنجاه مایل را درنظر گرفته است که در برگیرنده تمامی سفر ها به جز سفر برای کار می شود. تعاریف فاصله ای صرف نظر از خطا و اشتباهات، تنها به این دلیل که کمیتی اقتصادی و آماری برای پدیده گردشگری آماده می کند، مورد قبول واقع گردید. در حالی که تعاریف فاصله ای به تنهایی نمی توانند گردشگری را بخوبی توصیف کنند. این تعاریف تنها برجنبه تقاضا تاکید دارند و عرضه و همچنین آثار ناشی از گردشگری را نادیده می گیرند. از این‎رو گردشگری به تعاریف دیگری احتیاج پیدا می کند که هریک از آنها در ابعاد مختلف، گردشگری را توصیف می‎کنند.
در بعد جغرافیای گردشگری زمانی از فعالیت گذراندن اوقات فراغت به تفریح که مستلزم غیبت شبانه از مکان مسکونی عادی است تعریف می شود. (پاپلی یزدی، ۱۳۸۹، ۱۴)
از بعد اجتماعی نیز تعریف گردشگری، فصل مشترک بین زندگی عادی ساکنان بومی و زندگی غیر عادی گردشگران را در بر می گیرد. این دو تعریف خود نشان تمایز بین تعاریف مختلف از گردشگری است که هر یک بر گرفته از موضوع های مورد نظر در مطالعات گردشگری اند.
در منابع خارجی و حتی فارسی تعریفی از گردشگری با توجه به ضوابط شرعی صورت نگرفته است. در صورتی که در اسلام مسافرت و گردش دارای احکام و ضوابطی است. در اسلام مسافرت تشویق و ترغیب شده است: سیروفی الارض. گردشگری و مسافرت های زیارتی (چه در اسلام و چه در غیر اسلام) یکی از انواع گسترده گردشگری است که خود تحت تاثیر تقویم و ضوابط و قوانین شرعی است. قوانین و ضوابط شرعی نقش اساسی در اقتصاد و فرهنگ گردشگری دارند. در همه ادیان، بخصوص اسلام، یک سری وظایف و مسائل اخلاقی برای مسافر معین شده است که رعایت آنها از نظر شرعی لازم است. (پاپلی یزدی، ۱۳۸۹، ص ۱۵)

1. 1. • • • • 1. 1. عواقب عدم ترس از خداوند در قرآن

1. 1. قساوت قلب: با تأمل در آیات قرآن و به تصریح آیه­ی ذیل: «ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُکُم مِّن بَعْدِ ذَالِکَ فَهِی کاَلحِْجَارَهِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَهً» (بقره، ۲/ ۷۴). بر می ­آید که عدم وجود خشیت الهی در کفار باعث شده که قلب آنها سخت و قسی گردد.

1. 1. غفلت و فراموشی از یاد خدا: همانگونه که در قسمت قبل ذکر شد، ذکر مداوم خداوند از راه­های کسب خشیت الهی محسوب می­ شود، و بالعکس، غفلت از ذکر و یاد خداوند و جایگزینی غیرخدا در دل، نعمت خوف از پروردگار را از دل انسان سلب می­ کند.

1. 1. 1. پذیرش ولایت شیطان: کسی که از هیبت و اقتدار خدواند نترسد و به وعده­های الهی اعتماد نکند، ترس از شیطان وجود او را فرا می­گیرد: «الشَّیْطَانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْرَ وَ یَأْمُرُکُم بِالْفَحْشَاءِ وَ اللَّهُ یَعِدُکُم مَّغْفِرَهً مِّنْهُ وَ فَضْلًا وَ اللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیم‏» (بقره، ۲/ ۲۶۸). ‌این آیه مفهوم «ترس» ازشیطان را در پی دارد. شیطان شما را به‌‌درویشی می‏ترساند، می‌گوید: مال نگاه دارید و دست از صدقه دادن فرو گیرید که اگر شما صدقه دهید، درویش و درمانده شوید (میبدی، ۱۳۷۱، ج ‏۱: ۷۲۹؛ زمخشری، ۱۴۰۷، ج ‏۱: ۳۱۵؛ فخر‌رازی، ۱۴۲۰، ج ‏۷: ۵۵؛ سید قطب، ۱۴۱۲، ج‏ ۱: ۳۱۲). بنابراین، پذیرش وعده شیطان و اثرپذیری از تخویف او، همان پذیرش ولایت اوست؛ چراکه میان وعده خدا و وعده شیطان، دومی ‌را باور کرده است.

      ( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

1. 1. • • • • 1. 1. آثار خوف از خداوند در قرآن

خداوند در آیاتی به آثار خوف از خدا توجه می دهد که در این جا به بخشی از آن ها اشاره می شود.

1. 1. ایجاد انگیزه جهت انجام اعمال نیک: از کارکردهای خوف از خدا آن است که انگیزه برای کارهای خوب و نیک و اطاعت از خداوند فراهم می آید و حتی انسان هایی برای رضای خداوند و ترس از دوزخ و عذاب هایش به احسان و ایثار رو می آورند. آیات ۸ تا ۱۰ سوره انسان به نمونه ای از این ایثار اشاره می کند که در آن اطعام خالصانه مسکین، یتیم و اسیر به سبب ترس و خوف از روز سخت قیامت بیان شده است: «یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ یخََافُونَ یَوْمًا کاَنَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا*وَ یُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلی‏ حُبِّهِ مِسْکِینًا وَ یَتِیمًا وَ أَسِیرًا*إِنمََّا نُطْعِمُکمُ‏ْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنکمُ‏ْ جَزَاءً وَ لَا شُکُورًا*إِنَّا نخََافُ مِن رَّبِّنَا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا (انسان، ۷۶/ ۷-۱۰). در آیه ۷ نسبت ترس ابرار را به قیامت داد، و این بدین دلیل است که گوینده این سخن خود آنان نبودند، بلکه خدای تعالی است که قبل از این آیه شداید آن روز را به خودش نسبت داده است. ولی استناد خوف روز قیامت به پروردگار در آیه ۱۰، بیانگر این مطلب است که ترس از روز قیامت بدان جهت است که روز پروردگارشان است، روزی است که خدا به حساب بندگانش می‏رسد، و جزای اعمال ایشان را می‏دهد، و چون حساب عمل بنده با خدا است، و بندگی لازمه لا ینفک انسان است، انسان به هر درجه از کمال برسد، و حتی به مقام عصمت و بی‏گناهی هم اگر برسد، باز هم بنده است، و بنده ممکن نیست از خوف پروردگارش تهی باشد (طباطبایی، ۱۴۱۷، ج۲۰: ۱۲۶).

1. 1. عبرت آموزی: از دیگر کارکردهای خوف از خدا و عذاب او، عبرت و پندگیری است تا به سوی کارهای بد و زشت گرایشی پدید نیاید و انسان به سبب آن که کیفر ستمگران را می بیند به سوی ستمگری رو نیاورد: «وَ کَذَالِکَ أَخْذُ رَبِّکَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَی‏ وَ هِی ظَالِمَهٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِیمٌ شَدِیدٌ*إِنَّ فی ذَالِکَ لاََیَهً لِّمَنْ خَافَ عَذَابَ الاَْخِرَهِ ذَالِکَ یَوْمٌ مجَّْمُوعٌ لَّهُ النَّاسُ وَ ذَالِکَ یَوْمٌ مَّشْهُودٌ» (هود، ۱۱/ ۱۰۲-۱۰۳) و نیز (ذاریات، ۵۱/ ۳۲-۳۷).

1. 1. فرار از جنگ با مومنان و فتنه گری: از دیگر کارکردهای خوف است که خداوند در آیه ۴۸ سوره انفال با اشاره به فرار ابلیس از میدان جنگ بدر به آن اشاره می کند. ابلیس در گزارشی که خداوند می دهد، علت گریز و فرار خویش را ترس از گرفتار شدن در عذاب الهی می داند. ابلیس با آن که از سوی خداوند تا قیامت مهلت گرفته است، با این همه هراسان بود که اگر در میدان جنگ علیه مومنان باقی بماند، عذاب الهی در همین دنیا وی را در برگیرد و مجازات سختی را ببیند. از این رو از ترس عذاب الهی در دنیا از میدان جنگ علیه مومنان می­گریزد: «قَالَ إِنی‏ِ بَرِی‏ءٌ مِّنکُمْ إِنی‏ِ أَرَی‏ مَا لَا تَرَوْنَ إِنی‏ِ أَخَافُ اللَّهَ وَ اللَّهُ شَدِیدُ الْعِقَابِ» (انفال، ۸/ ۴۸).

خداوند در آیه ۱۵ سوره یونس «إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا یُوحَی إِلی‏َّ إِنی‏ِ أَخَافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبی‏ِ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ» (یونس، ۱۰/ ۱۵)، تبیین می کند که ترس پیامبر (ص) از عذاب آخرت، مانع پاسخ مثبت دادن آن حضرت (ص) به درخواست مشرکان شده است. به این معنا که ترس از مجازات قطعی، آدمی را محتاط می کند و اجازه نمی دهد تا خودسرانه و بی احتیاط گام در راهی نهد که هزینه گزافی بر او تحمیل می کند.

1. 1. بهشت: خداوند در آیاتی از سوره معارج «وَ الَّذِینَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبهِِّم مُّشْفِقُونَ*إِنَّ عَذَابَ رَبهِِّمْ غَیرُْ مَأْمُونٍ*وَ الَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ … أُوْلَئکَ فی جَنَّاتٍ مُّکْرَمُونَ (معارج، ۷۰/ ۲۷-۳۵)، خوف از عذاب پروردگار را سبب تکریم شخص در بهشت می­داند. به این معنا که پاداش بهشت تنها برای کسانی نیست که خداوند به سبب محبت پرسش می کنند، بلکه حتی اگر انگیزه اطاعت و تسلیم دربرابر خداوند، ترس از دوزخ و عذاب های الهی باشد، پاداش بهشت بر آن مترتب می شود. به این معنا که آن چه در این آیات مورد تاکید قرار می گیرد، توجه به انگیخته یعنی اطاعت و تسلیم در برابر خداوند است و توجه و اهتمامی به انگیزه یعنی عامل و موجب تسلیم و اطاعت یعنی خوف از عذاب نمی شود. بنابراین آنچه مهم است، انگیخته یعنی اطاعت از خداوند است و انگیزه هرچند که مهم می باشد ولی دراینجا جایگاهی ندارد. پس انسان اگر به هر انگیزه­ای چون محبت یا ترس از خداوند، او را اطاعت کند، فرقی در گرفتن پاداش بهشت نخواهدداشت. البته اگر انگیزه محبت باشد، اطاعت، شیرین تر و گواراتر می باشد، ولی بسیاری از مردم تنها به انگیزه ترس از خداوند و عذاب های اوست که اطاعت می ورزند و عصیان نمی­کنند.

1. 1. شادمانی: از دیگر نتایج خوف از خدا، سرور و شادمانی مؤمنان از جانب خداوند است که در این آیات به آن اشاره شده است: «إِنَّا نخََافُ مِن رَّبِّنَا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا*فَوَقَئهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَالِکَ الْیَوْمِ وَ لَقَّئهُمْ نَضْرَهً وَ سُرُورًا (انسان، ۷۶/ ۹-۱۱). در حقیقت سرور مؤمنان در دنیا و آخرت، می تواند به سبب خوف از عذاب الهی درقیامت باشد. به این معنا که خوف از عذاب در رستاخیز شخص را به سوی اطاعت الهی می کشاند و به طور طبیعی آثار اطاعت، سرور و شادمانی باطنی خواهدبود. مصونیت از کیفر و پیامدهای آن، از دیگر آثار خوف از عذاب های سخت است که خداوند در آیات پیش گفته برای ابرار و نیکان بیان می کند. بنابراین اگر کسی بخواهد از کیفر الهی ایمن شود باید از عذاب های الهی هراسان و ترسان باشد. همین ترس موجب می شود تا اطاعت وی خالصانه برای خدا گردد و در قیامت از دوزخ و عذاب های آن در امان باشد.

1. 1. پذیرفتن انذار و تذکر: خداوند قرآن را که نامه هدایت بشر است فرستاد تا فطرت خدایی انسان را به یاد او آورد. کسی که از این سخن یادآور فطرت خویش می‏ شود که در دل خود، ترس خدا داشته باشد: «طه* ما انزلنا علیک القرآن لتشقی* الا تذکره لمن یخشی» (طه، ۲۰/ ۱-۳) (۵). خداوند پیامبر خود را امر می ‏کند مردم را تذکر دهد و فایده این تذکر را از آن مردم خدا ترس معرفی می ‏کند: «فذکر ان نفعت الذکری* سیذکر من یخشی» (اعلی، ۸۷/ ۹-۱۰).

آیات دیگری هم در این زمینه وجود دارد. هم چون: «انما انت منذر من یخشاها» (نازعات، ۷۹/ ۴۵) و یا آیه مبارکه «انما تنذر الذین یخشون ربهم بالغیب» (انبیاء، ۲۱/ ۴۹). این آیات نیز نشان می‏ دهند که انذار پیامبر بر کسانی مؤثر است که خدا ترس باشند و از روز قیامت و برپایی عدل الهی هراس داشته باشند.

1. 1. اقدام به اعمال صالح: انسان از هر چیز بترسد خود را برای مقابله با آن آماده می‏ سازد. در قرآن کریم نیز خداترسی یکی از علل مبادرت به عمل صالح و پیشی گرفتن در خیرات معرفی شده است. در آیات ۵۷ تا ۶۱ سوره مؤمنون آمده است: «إِنَّ الَّذِینَ هُم مِّنْ خَشْیَهِ رَبهِِّم مُّشْفِقُونَ*وَ الَّذِینَ هُم بَِایَاتِ رَبهِِّمْ یُؤْمِنُونَ*وَ الَّذِینَ هُم بِرَبهِِّمْ لَا یُشْرِکُونَ*وَ الَّذِینَ یُؤْتُونَ مَا ءَاتَواْ وَّ قُلُوبهُُمْ وَجِلَهٌ أَنهَُّمْ إِلی‏ رَبهِِّمْ رَاجِعُونَ*أُوْلَئکَ یُسَارِعُونَ فی الخَْیرَْاتِ وَ هُمْ لهََا سَابِقُونَ» (مومنون، ۲۳/ ۵۷-۶۱).

1. 1. هدایت: انسان مؤمن که به رسالت انبیاء ایمان دارد و پیام پیامبران را پذیرفته است در صورتی که خشیت خداوند را در دل داشته باشد، راهنمایی دین خدا را به درستی دریافت می‏ کند و امیدوار است که در راه درست حرکت کند و به مقصد صحیح راه یابد و هدایت شود. در قرآن کریم خداترسی در زمره عواملی معرفی شده است که هدایت یافتگی را موجب می ‏شوند: «إِنَّما یَعْمُرُ مَساجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ أَقامَ الصَّلاهَ وَ آتَی الزَّکاهَ وَ لَمْ یَخْشَ إِلاَّ اللَّهَ فَعَسی‏ أُولئِکَ أَنْ یَکُونُوا مِنَ الْمُهْتَدینَ» (توبه، ۹/ ۱۸).

1. مغفرت: کسی که خدا ترس است مشمول بخشایش پروردگار است و پاداشی نیکو می ‏یابد: «إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّکْرَ وَ خَشِیَ الرَّحْمنَ بِالْغَیْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَهٍ وَ أَجْرٍ کَریمٍ» (یس، ۳۶/ ۱۱). . انسان خداترس از آن رو مشمول مغفرت الهی است که اعمال خود را با نیت درست انجام می ‏دهد. او در نهان از خدا می ‏ترسد، یعنی درون خود و نیت خود را که بر همگان پوشیده است خالص می‏ کند؛ چون خدا را بر پنهانی ‏های دل خویش آگاه می ‏داند و از این که مبادا در نیت او خللی وارد شود می ‏ترسد. چنین شخصی اعمال خود را به نیت الهی ‏انجام می ‏دهد. اکنون اگر خطایی بر عمل او عارض شود چون نیت او خالص است خداوند لغزش عملی او را می ‏بخشاید و اگر عملی را کمال انجام دهد و هیچ خللی در کار او پدید نیاید، پاداش الهی شامل حال او می ‏شود. همین مضمون در آیه دیگری نیز تکرار شده است: «إِنَّ الَّذینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَیْبِ لَهُمْ مَغْفِرَهٌ وَ أَجْرٌ کَبیرٌ» (ملک، ۶۷/ ۱۲). در هر دو آیه بر ترس بنده از خداوند در نهان تأکید شده است. ترس نهانی ترسی است که همواره با انسان خداترس همراه است و او را در برابر انگیزه‏ های نفسانی و شهوانی محافظت می ‏کند و حسن فاعلی عمل را تضمین می‏نماید و در حسن فعلی عمل نیز تأثیری به سزا دارد.