۷ : در فضاهای اطلاع رسانی مکانیزه جذب حداکثر نور طبیعی توصیه می شود .
۸ : مقاومت طبقات ساختمانی مکانیزه ۱۳۰۰ کیلوگرم در متر مربع است .
۹ : برق و انرژی غیر قابل انقطاع برای رایانه ها تامین شود .

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۱۰ : ژنراتور یدکی در واقع اضطراری قطع برق یا دانشگاه توصیه شده است . ( عازم ، ۱۳۹۱ )
۲-۴-۹ : وظایف و نقش کتابداران کتابخانه های دانشگاهی .
از کتابداران کتابخانه دانشگاهی انتظار می رود که عملکردهای گوناگونی را به مورد اجرا بگذارد . مع ذالک حرفه او کاملا با آنچه که کتابدار باید در سطوح مختلف انجام بدهد تطبیق نمی کند . دلیل این امر آن است که شرح وظایف به موقعیت تخصصی او مربوط نیست . وظایفی که به عهده کتابدار است عبارت است از : گزینش کتاب ، رده بندی ، فهرست نویسی ( شامل آماده سازی سر عنوان های موضوعی ) ، ارائه خدمات مرجع و اطلاع رسانی ، سندآرایی ، خدمات کتاب شناختی ، برقراری دوره ها و سخنرانی های توجیهی درباره کتابخانه.
برنامه های آموزشی استفاده کننده شامل خدمات مشاوره ای خوانندگان ، خدمات رایزنی ( ممکن است کتابدار در نقش یک رایزن برای کتابخانه ای دیگر / مرکز سند آرایی / مرکز اطلاعات خدمت کند ) ، هدایت و پژوهش ( امکان دارد کتابداری جهت توسعه خدمات کتابخانه ، مطالعاتی را انجام دهد . احتمالا این امر به شکل همکاری در متون تخصصی خواهد بود .) و اداره و مدیریت است . وظایف فوق را می توان به گروه های زیر طبقه بندی نمود .
وظایف آموزشی.
وظایف پژوهشی .
وظایف اجرایی و مدیریت .
وظایف دیگر . ( کومار ، ۱۳۷۱ )
اهداف کتابخانه های دانشگاهی و دانشکده ای معمولا به ترتیب اهمیت عبارتند از :
پاسخ گویی به نیازهای آموزشی برخواسته از برنامه های درسی و یا مطالعات عمومی دانشجویان .
حمایت اطلاعاتی از اعضای هیئت علمی برای به روز کردن برنامه درسی و اجرای فعال تر نقش آموزشی آنها .
فراهم کردن منابع اطلاعاتی لازم جهت پیشبرد اهداف پژوهشی دانشکده .
طبق تعاریف فوق از اهداف کتابخانه های دانشکده ای و دانشگاهی طبیعی است که وظایف کتابدار کتابخانه دانشگاهی و دانشکده ای فراتر از یک کتابدار معمولی است .
۲-۴-۱۰ : بودجه در کتابخانه های دانشگاهی.
کتابخانه بخش عمده ای از سرمایه علمی و معنوی هر موسسه آموزش عالی است ، حفظ و ارتقای ارزش آن نیاز به سرمایه گذاری منظم و مداوم دارد . کتابخانه دانشگاهی باید از بودجه کافی و مستقل و متناسب با هدف ها و وظایف مدون و مصوب خود برخوردار باشد تا بتواند نیازهای اطلاعاتی جامعه استفاده کننده خود را به راحتی برآورده سازد. لازم است ۳ درصد از کل بودجه جاری آموزشی ، پژوهشی و اداری دانشگاهی به کتابخانه اختصاص یابد و از این بودجه ۷۰ تا ۹۰ درصد برای تهیه منابع و ۱۰ تا ۳۰ درصد برای سایر هزینه ها در نظر گرفته شود . بخش عمده بودجه کتابخانه دانشگاهی باید صرف تهیه منابع اطلاعاتی خارجی و نشریات ادواری باشد. در واقعی که بودجه درخواستی تقلیل یابد ، لازم است بر پایه اهداف و وظایف مدون کتابخانه اولویت ها معلوم و مصرف بودجه بر اساس آن انجام گیرد . ( تعاونی ، ۱۳۸۰ )
۲-۵ : جامعه استفاده کننده کتابخانه های دانشگاهی .
جامعه استفاده کننده از کتابخانه های دانشگاهی عبارتند از دانشجویان ، اساتید و کارمندان دانشگاه . البته بر حسب مورد و با معرفی نامه ، محققان و دیگر افراد می توانند از خدمات کتابخانه های دانشگاهی برخوردار شوند . با به کارگیری فنی آوری های جدید به ویژه استفاده از رایانه و شبکه های اطلاع رسانی ، کتابخانه های دانشگاهی در حال تحول و تبدیل به مراکز اطلاع رسانی در سطح دانشگاه ها هستند . به دین معنا که اغلب کتابخانه های دانشگاهی با اتصال به شبکه های داخلی و بین المللی سعی دارند تا روز آمد ترین منابع و مقالات علمی را در دسترس مراجعان خود قرار دهند .( مزینانی ،۱۳۸۲)
۲-۶ : شکل گیری کتابخانه های دانشگاهی ایران .
با وجود اینکه اولین موسسه آموزش عالی در ایران را امیر کبیر با نام دارالفنون تاسیس کرد ، ولی باید اذعان داشت که اولین دانشگاه به مفهوم امروزی آن در سال ۱۳۱۳ با نام دانشگاه تهران تاسیس شد. با تاسیس این دانشگاه و شکل گیری دانشکده های مختلف آن پایه های کتابخانه های دانشکده ای و دانشگاهی نیز پی ریزی شد . ( مزینانی ،۱۳۸۲ )
نخستین و قدیمی ترین کتابخانه دانشگاهی ایران ، کتابخانه دانشکده حقوق ( ۱۳۱۸ ) است که میراث کتابخانه مدرسه عالی علوم سیاسی ( ۱۲۹۹ ش. ) بود .
دانشکده های ادبیات ، پزشکی ، فنی و علوم دانشکده های مهم دانشگاه تهران بودند که در آنها کتابخانه های دانشکده ای نوین تاسیس شد .
از بزرگ ترین و مهم ترین کتابخانه های دانشگاهی ایران این موارد را باید ذکر کرد : کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران ؛ کتابخانه مرکزی دانشگاه صنعتی شریف ؛ کتابخانه مرکزی دانشگاه علوم پزشکی ایران ؛ کتابخانه مرکزی دانشگاه اصفهان ؛ کتابخانه مرکزی دانشگاه علم و صنعت ؛ کتابخانه های مرکزی دانشگاه علوم پزشکی تهران و شهید بهشتی و کتابخانه مرکزی دانشگاه شیراز . ( مزینانی ، ۱۳۸۲)
۲-۷ : شکل گیری کتابخانه های دانشگاهی در غرب .
شکل گیری دانشگاه ها در دنیای غرب به قرن ۱۶ میلادی بر می گردد . به این معنا که در سال ۱۵۰۰ میلادی بیش از ۷۵ دانشگاه در سطح اروپا به وجود آمد . این دانشگاه ها هر یک دارای مجموعه ای از کتابها بوده اند که در سطح محدودی مورد استفاده علما و دانش پژوهان قرار می گرفت . این نوع کتابخانه ها همانند کتابخانه هایی بودند که در دنیای شرق در کنار مدارس علمیه و نظامیه ها مورد استفاده محققان قرار می گرفت . اما شکل گیری کتابخانه های دانشگاهی به مفهوم امروزی و با قوانین مدون در اروپا به حدود سال ۱۸۵۵ و در آمریکا به سال ۱۸۵۰ می رسد.
قرن هجدهم ، اوج پیشرفت های فرهنگی و آغاز پیدایش کتابخانه باز ^[۲۷]می شود . در این قرن ، کتابخانه های عمومی پدید نمی آیند اما کتابخانه های دانشگاهی رشد بسیار می کنند . در آلمان قرن ۱۹ ، آزادی دانشگاهی ^[۲۸] اهمیت پیدا می کند . این شیوه که اساس آن آزادی فرا گرفتن ^[۲۹] و آزادی آموختن ^[۳۰] است بعدا در دیگر کشورها به ویژه آمریکا رسوخ پیدا می کند . از این زمان کنترل و بازرسی دانشگاه ها از میان می رود .و جز در مواردی که دیکتاتوری حاکم می شود ، از جمله در دوره آلمان نازی ، آزادی آموزش اعتبار بسیار پیدا می کند . استادان ، پژوهندگان و دانشجویان در آموزش و پژوهش آزادی می یابند و ارزش کتابخانه های دانشگاهی فزونی می یابد. ( ابرامی ، ۱۳۸۶ )
۲-۸ : استانداردها و تاریخچه آن .
استاندارد واژه ای است انگلیسی به معنای پرچم و علم است و از کلمه Stand به معنای ایستادن ، ماندن و قرار گرفتن اخذ شده است . استاندارد در اصطلاح متداول امروزی به معنای مقیاسی برای اندازه گیری ، مدل و نمونه اشیا ، تعیین کمیت و کیفیت ، و آنچه دارای مشخصات رسمی است به کار می رود .
استانداردها مدارکی در برگیرنده قواعد و رهنمودها یا ویژگی هایی برای فعالیت ها یا نتایج آنها هستند که به منظور استفاده مکرر عمومی ، ایجاد هماهنگی و وحدت ، توسعه تفاهم ، تسهیل ارتباطات ، صرفه جویی در اقتصاد ملی ، حفظ سلامت و امنیت عمومی ، گسترش مبادلات بازرگانی داخلی و خارجی و توسط سازمان معتبری به تصویب رسیده است .
طبق تعریف سازمان بین المللی استاندارد ( ایزو ) ^[۳۱]هر استاندارد نتیجه تلاشی خاص است که برای هماهنگ کردن جریان یا محصولی معیّن پدید آمده و به تصویب مقام صالحی رسیده باشد و ممکن است به یکی از شکل های زیر باشد : الف ) نوشته ای حاوی یک سلسله شرایط لازم ؛ ب ) واحدهای اساسی یا کمیّتی ثابت مانند آمپر ، صفر مطلق و جز آن ؛ ج ) ابزاری مادی برای سنجش ، مانند متر .
استاندارد از دیر باز در زندگی بشر وجود داشته و مانند بسیاری از پدیده های طبیعی ، شناخت و برداشت انسان از محیط بوده که از آغاز به صورت ناخودآگاه تحقق یافته است . گسترش فن و تجارت در ادوار گذشته انسان را وا داشته است تا در برخی زمینه ها ، به ویژه در اندازه گیری های یکسان و نیز ساخت وسایل و لوازم ، استاندارد هایی را تعیین کند ، وجود ظروف سفالین یک شکل ، کشتی هایی با طرح و شکل یکسان ، ابعاد ثابت و مشخص آجرها ، و حتی قطعات سنگ در بنای اهرام مصر نشانه هایی از استاندارد در عهد باستان محسوب می شود .
در ایران ، در زمان داریوش اول هخامنشی ، وزنه های استاندارد شده ای براساس واحدی به نام کرشه^[۳۲] ساخت می شد که معادل ۸۳٫۳ گرم بود . در انگلستان زمان پادشاهی جان ، در منشور کبیر استاندارد هایی درباره اوزان و مقیاس ها در امر تجارت تعریف شده است . اما پس از عصر رنسانس ، با توجه به تحول بنیادی در طرز تفکر اجتماعی و رشد اختراعات و تولیدات صنعتی ( انقلاب صنعتی ) ، استانداردهای صنعتی نیز پدید آمد . با رشد فن آوری و افزایش کارخانه ها ، استانداردهای دیگری از قبیل فنون کنترل کیفیت ، توصیف ویژگی ها ، و به جز آن به ثبت رسید .
یادگیری این استانداردها توسط تولیدکنندگان و محققان مستلزم آن بود که به شکل مکتوب درآیند و در کتابخانه ها و مراکز استاندارد نگهداری و سازماندهی شوند . به همین سبب ، تدوین استانداردهای بین المللی در زمینه ها و سطوح مختلف توسط سازمان بین المللی استاندارد ( ایزو ) انجام گرفت و به صورت جزوه هایی منتشر شد و به کلیه کشورهای عضو ارسال گردید . ( صمیعی ، ۱۳۸۱ )
۲-۸-۱ : سازمان بین المللی استاندارد ( ایزو).
سازمان بین‌المللی استاندارد که به اختصار ایزو خوانده می‌شود، بزرگترین سازمان بین‌المللی است که امر تدوین و انتشار استانداردهای بین‌المللی را به عهده دارد. سازمان ایزو شبکه گسترده‌ای را تشکیل می‌دهد که اعضای آن نهادهای ملی مسئول حوزه استاندارد در ۱۶۲ کشور مختلف جهان هستند.
ایزو کار رسمی خود را۲۳ فوریه سال ۱۹۴۷ آغاز کرده است. این سازمان به ترویج جهانی استانداردهای اقتصادی و صنعتی می‌پردازد تا مبادلات صنایع و فنون مختلف را در یک راستا هماهنگ کند. سازمان بین‌المللی استاندارد سازی، با وجود این که یک سازمان غیردولتی است اما به‌دلیل این که استانداردهای این موسسه تبدیل به قوانین می‌گردد از بیشتر سازمان‌های غیردولتی قدرتمندتر می‌باشد.
در این شبکه هر کشور تنها یک عضو محسوب می‌شود. دبیرخانه مرکزی سازمان ایزو ، که هماهنگی کل این تشکیلات را بر عهده دارد، در شهر ژنو کشور سوئیس مستقر است. ایزو سازمانی غیردولتی است که پل ارتباطی بین بخش عمومی و خصوصی محسوب می‌شود. زیرا از یک سو بسیاری از نهادهای عضو سازمان ایزو بخشی از ساختار دولتی کشور خود هستند و از سوی دیگر سایر اعضای سازمان ایزو، که کاملا خصوصی هستند، از طریق مشارکت تشکلهای صنعتی با این سازمان همکاری می‌کنند.
با چنین ترکیبی، سازمان ایزو توانایی سازماندهی و دستیابی به اجماع در زمینه راه‌حلهایی را دارد که نیازمندی‌های کسب و کار و نیازهای وسیعتر جامعه را برآورده می‌سازد. بر اساس آمار منتشرشده در پایان ماه آگوست سال ۲۰۱۱، سازمان ایزو دارای ۱۶۲ عضو، ۲۱۹ کمیته فنی و ۵۶۱ کمیته فرعی و ۲۴۷۸ کارگروه است که در رشته‌های مختلف از کشاورزی و ساختمان گرفته تا مهندسی مکانیک و تجهیزات پزشکی و جدیدترین فناوریهای روز به امر تدوین استانداردهای بین‌المللی اشتغال دارند. جمهوری اسلامی ایران در ۳۶۰ کمیته فنی و فرعی سازمان ایزو از جمله کمیته فنی فناوری اطلاعات متناظر با کمیته فنی مشترک فناوری اطلاعات عضویت دارد.
۲-۸-۲ : ایزو و استانداردهای حوزه کتابداری و اطلاع رسانی .
استاندارد سازی امور مربوط به کتابخانه ها ، مراکز اسناد و اطلاع رسانی ، خدمات نمایه سازی و چکیده نویسی ، آرشیو ، علوم اطلاع رسانی و نشر ، موضوع کار کمیته فنی شماره ۴۶ ایزو است . این کمیته دارای ۲۶ عضو شرکت کننده و ۳۶ عضو ناظر است که از نمایندگان موسسات ملی استاندارد مربوط هستند و کار استاندارد سازی را بر عهده دارند .
۸ کمیته فنی دیگر ایزو ، و ۴۳ سازمان بین المللی نیز در این امر مشارکت دارند . سایر کمیته های فنی فعال در حوزه اطلاع رسانی و سند پردازی عبارتند از :
کمیته فنی مشترک شماره ایزو و آی.ای.سی ؛
کمیته فنی فناوری اطلاعات ، Iso / TC37 ؛
کمیته فنی اصطلاح شناسی ( اصول و همآرایی ) ISO / TC 154 ؛
کمیته فنی اسناد و مواد اطلاعاتی در حوزه های اداری ، بازرگانی و صنعت ، ریز نگاشته ها و حافظه های نوری برای ضبط ، ذخیره و استفاده از اسناد و تصاویر ، ISO / TC 171 ؛ ( شیری ، ۱۳۸۶ )
۲-۸-۳ : استاندارد و استاندارد سازی در کتابداری و اطلاع رسانی .
استاندارد از لحاظ اصطلاحی به سطحی از کیفیت خاص اشیا ، فعالیت ها ، یا مقیاس پایه گفته می شود . که باید رعایت شود یا مبنای داوری قرار گیرد . فرایند استاندارد سازی هم به معنای تولید استاندارد و هم به مفهوم تطبیق با استاندارد است . استاندارد ، در واقع ، مجموعه ای از قوانین و مقررات است که توسط برخی نهادهای ذی صلاح جهت استفاده سازمان ها و موسسات در مقیاس ملی و بین المللی وضع و تصویب می شود و ممکن است توسط دولت ها یا نهادهای علمی ، از جمله برخی انجمن های حرفه ای ، اجرا گردد . بعضی از استاندارد ها به صورت دستورالعمل ارائه می گردد و سازمان ها مجازند خود در مورد شیوه به کارگیری آنها تصمیم بگیرند . یا فقط بخشی از آنها را استفاده کنند. نوع دیگر استاندارد حاصل توافق است نه ناشی از قانون گذاری ، و غالباً روش ساده انجام کار را با درجه ای از کارآیی و حداقل هزینه ارائه می کند . نمونه این نوع استاندارد در کتابداری مربوط به چگونگی تدوین فهرست سرعنوان موضوعی است برخی عوامل موثر در استاندارد سازی عبارتند از : ایجاد نظم در آنچه می توان در وضعیت دیگری هرج و مرج تلقی شود ، تضمین ثبات ، نیل به درجه قابل قبولی از تعالی ، و ارتقای خدمات موثر . تمایل به بهبود کیفیت ، به تنهایی ، به ایجاد استاندارد نمی انجامد ، بلکه احساس ضرورت و شناخت نیازها برای ایجاد و به کارگیری استانداردها حائز اهمیت است . وجود استاندارد هزینه ها را کاهش می دهد و هماهنگی با آن می تواند از دوباره کاری بکاهد. به طور مثال ، تحلیل موضوع مدارک به صورت استاندارد می تواند کار هماهنگی میان مراکز مختلف را تسهیل کند . همچنین استاندارد سازی ، سازگاری در استفاده از نظام های واژگان یا رده بندی را ارتقا می دهد . رعایت استانداردها در آموزش و اطلاع رسانی نیز حائز اهمیت است ، و در واقع ، اصول و روشها به دانشجویان تدریس می شود تا آنها قادر باشند در سازمان های گوناگون اطلاع رسانی به طور موثر فعالیت کنند . همان گونه که دلایلی برای ضرورت وجود و استفاده استانداردها قابل ارائه است ، عللی نیز برای نداشتن ، یا حداقل به کار نبردن آنها نیز وجود دارد. هر استاندارد لزوماً بهترین خدمات را برای کلیه استفاده کنندگان فراهم نمی کند ، جویندگان اطلاعات دارای نیازها و شرایط بسیار متفاوت هستند . از این رو ، ممکن است برخی استاندارد ها برای گروهی از استفاده کنندگان سودمند تلقی شود ، ولی در محیط اطلاعاتی دیگری ، مناسب نباشد ؛ یا در سازمانی ، معتبر و در سازمان دیگری کم اعتبار ارزیابی شود . هیچ استانداردی را نمی توان برای همه ، بدون در نظر گرفتن نیازها و شرایط ، مناسب دانست . استانداردها بر اساس تناسب شان با وضعیت ویژه به کار می روند .( نشاط ، ۱۳۸۱ )
۲-۸-۴ : استانداردهای کتابخانه ای .
تدوین استانداردهای کتابخانه ای در حرفه کتابداری دارای سابقه ای طولانی است و تاکنون سه نوع استاندارد تدوین و ترویج شده است . استانداردهایی که خدمات کتابخانه ها با آنها مقایسه می شود . استاندارد متفاوتی که انجمن کتابداران آمریکا و سایر موسسات حرفه ای جهان منتشر کرده اند از این نوع هستند . دو نمونه از این نوع استانداردها عبارتند از : ” استانداردهای ایفلا برای کتابخانه های دانشگاهی ” ^[۳۳] و ” رهنمودهایی برای آموزش و استفاده کتابداران ، اطلاع رسانان و آرشیو داران ” ^[۳۴] تدوین استاندارد کتابخانه های دانشکده ای در آمریکا از تلاش های اولیه مربوط به تعیین اعتبار موسسه های آموزشی نشات می گیرد . این موسسه ها راهنماها یا استانداردهایی برای ارزیابی و تعیین اعتبار سازمان های آموزشی تدوین کردند. در سال ۱۹۳۲ ویلیام رندال^[۳۵] کتاب <کتابخانه دانشکده ای>^[36] را که تحلیلی از حدود دویست و چهار سال آموزش علوم انسانی در دانشگاه های آمریکا بود منتشر کرد . در دهه ۱۹۳۰ ، به دنبال برنامه کتابخانه دانشکده ای بنیاد کارنگی ، شورای کتابخانه های دانشکده ای را به ریاست بیشاپ^[۳۷] استاندارهای کتابخانه دانشکده ای را تدوین کرد . گروه دیگری نیز استانداردهای کتابخانه های مدارس عالی را فراهم کردند. در سی و پنجمین جلسه ایفلا – کپنهاگ ، در سال ۱۹۶۹ ، دکتر کی. دبلیو . هامفریز ^[۳۸] انگلیسی ، خلاصه ای را از استاندارد های جهانی متفاوت برای کتابخانه های دانشگاهی ارائه کرد . وی بر آن بود که از میان استانداردهای موجود در برخی کشورها به معیاری بنیادی دست یابد و اعتقاد داشت که بیشترین استانداردهای کتابخانه های دانشگاهی تهیه شده در کشورهای مختلف در خارج از محیطی که در آن تدوین شده اند بی اعتبارند یا اعتبار اندکی دارند و نمی توان به عنوان معیار بین المللی مورد استفاده قرار گیرند . در سال ۱۹۶۵ در هند نیز استانداردهایی توسط رانگاناتان تدوین و منتشر شد. کتابداران هندی از اجماع متخصصان ، برای دستیابی به توافق درباره محتوای استانداردها ، استفاده می کنند. این تلاشها رویکرد آمریکایی را در تدوین استانداردهای کتابخانه های دانشکده ای منعکس می کند و توصیه هایی درباره مقدار بودجه سازمانی و تعداد و کیفیت کارکنان ، تسهیلات ، امکانات پرداخته است . کمیسیون دانشگاهی در سال ۱۹۷۵ کمیته ای برای توسعه کتابخانه های دانشکده ای و دانشگاهی تحت ریاست رانگاناتان تاسیس کرد . این کمیسیون پیشنهادهایی برای واگذاری اعتبار ، بودجه های کتابخانه ها ، گزینش و خرید کتابها ، کارکنان ، و ساختمان و تجهیزات کتابخانه ها ارائه داد . کمیته ” انجمن کتابخانه های دانشکده ای و تحقیقاتی ” ^[۳۹] با ماموریت تجدید نظر در استانداردهای کتابخانه های دانشکده ای تشکیل شد تا با تحقیق اطلاعات آماری ، استانداردهای سال ۱۹۷۵ را تدوین کند . این استانداردها گرچه از سال ۱۹۷۵ تا کنون چندبار ویرایش گردیده ، تغییر زیادی در آنها داده نشده است . کمیته ای که از انجمن کتابخانه های دانشکده و تحقیقاتی و انجمن کتابخانه های تحقیقاتی تشکیل شد . با گردآوری داده های خود و استفاده از داده های منتشر شده پیشین ، استانداردهای سال ۱۹۷۹ را برای کتابخانه های دانشگاهی تدوین کرد . سپس متن جدیدی از استانداردها ، که توسط انجمن کتابخانه های دانشکده ای و تحقیقاتی در سال ۱۹۸۹ تدوین و به کار گرفته شد، جایگزین استانداردهای سال ۱۹۷۹ گردید . در این متن ، از کتابداران خواسته شده که اهداف بلند مدت ، میان مدت و کوتاه مدت خود را مشخص کنند ، همچنین راهکاری توصیه شده است که می تواند دستیابی به اهداف و مقاصد را ارزیابی کند . این متن به فرایند داخلی کتابخانه توجه دارد و حاوی پیشنهادهایی برای آن دسته از دانشکده هاست که تمایل دارند آن را به کار گیرند . ویرایش ۱۹۹۵ استانداردهای کتابخانه های دانشگاهی در سه مقوله کلی مجموعه ها ، کتابداران ، و ساختمان و تجهیزات تدوین شده است . ( هدایی ، ۱۳۷۶ )