ابراهیمی و سوری (۱۳۸۵)، با بهره گرفتن از داده ­های ماهانه تورم طی دوره ۱۳۸۳- ۱۳۴۷ رابطه بین تورم و نااطمینانی تورم را مورد تحلیل قرار دادند. آن­ها ابتدا به برآورد نااطمینانی تورم از طریق مدل گارچ پرداختند و سپس برای پاسخ به این سوال که آیا نااطمینانی تورم می ­تواند موجب تورم بالاتر شود؟ با بهره گرفتن از آزمون علیت گرنجر بین تورم با وقفه­های مختلف (از ۳ وقفه تا ۲۴وقفه) رابطه علیت از نااطمینانی به تورم را نیز مورد بررسی قرار دادند که آزمون علیت نشان می­دهد رابطه دو طرفه­ای بین تورم و نااطمینانی تورم وجود دارد.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

محمدی و طالبلو (۱۳۸۷)، در مطالعه­ ای پویایی­های تورم، رابطه تورم و عدم اطمینان اسمی را با بهره گرفتن از الگوی گارچ – میانگین متحرک انباشته کسری اتورگرسیو^[۴۷] و داده ­های سری زمانی ماهانه ۱۳۸۳- ۱۳۶۹بررسی می­نمایند. نتایج آزمون علیت نشان داد که جهت علیت دو طرفه است؛ یعنی هم عدم اطمینان بر تورم اثر می­ گذارد و هم تورم باعث عدم اطمینان می­ شود.
مهرآرا و مجاب (۱۳۸۹)، در مقاله­ای با عنوان “ارتباط میان تورم، نااطمینانی تورم، تولید و نااطمینانی تولید در اقتصاد ایران” با بهره گرفتن از داده ­های سالانه و مدل گارچ و آزمون علیت گرنجر به بررسی عوامل تأثیرگذار بر نااطمینانی تورم و نااطمینانی تولید و تأثیر این دو نااطمینانی بر رشد اقتصادی در ایران طی دوره ۱۳۸۵- ۱۳۳۸ می­پردازند. نتایج حاکی از آن است که افزایش تورم و کاهش درآمدهای نفت می­توانند علت افزایش نااطمینانی تورم باشند و منشأ اصلی نااطمینانی تولید در اقتصاد ایران، ارزش افزوده بخش نفت است. با این حال، نوسانات تورم و تولید در طول دوره نمونه در حدی نبوده است که بر تولید اثرات منفی داشته باشند.
حیدری و بشیری (۲۰۱۰)، در مطالعه­ ای به بررسی رابطه بین تورم و نااطمینانی تورم در ایران با بهره گرفتن از داده ­های ماهانه طی دوره زمانی۱۳۸۹- ۱۳۶۹ و مدل گارچ در میانگین^[۴۸] می­پردازند. نتایج حاکی از یک رابطه مثبت بین تورم و نااطمینانی و تأیید کننده نظریه فریدمن – بال است.
سلمان پور و بهلولی (۲۰۱۱)، در مقاله­ای به برررسی تورم، نااطمینانی تورم و عوامل مؤثر بر تورم ایران می پردازند. با بهره گرفتن از مدل گارچ رابطه یک سویه از تورم به نااطمینانی تورم و برعکس و احتمال وجود رابطه دو سویه بین این دو متغیر را بررسی می­ کنند. بازه زمانی مورد مطالعه ۲۰۰۳-۱۹۸۹ می­باشد. نتایج حاکی از آن است که برای ۳ ماه از دوره مورد مطالعه رابطه یک سویه از تورم به نااطمینانی و برای ۶ ماه از دوره مورد بررسی یک رابطه دو طرفه بین تورم و نااطمینانی است. اما هیچ گونه ارتباطی بین تورم و نااطمینانی تورم برای دوره سالیانه وجود ندارد. عوامل مؤثر بر تورم در این مطالعه شامل عرضه پول، نرخ رشد تولید ناخالص داخلی و نرخ ارز است. عرضه پول و نرخ رشد ارز در بازار سیاه تأثیر مثبت و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی تأثیری بر نرخ تورم در مدل مورد بررسی نداشته است.
التجائی (۱۳۹۱)، در مطالعه­ ای به بررسی تورم، نااطمینانی تورمی، پراکندگی نسبی قیمت­ها و رشد اقتصادی در ایران می ­پردازد. وی بیان می­ کند که دو منبع مهم تأثیر منفی غیرمستقیم تورم بر رشد، یکی نااطمینانی تورمی و دیگری پراکندگی در قیمت­های نسبی است. از این روی، به نظر می­رسد این سه متغیر در کنار هم تأثیر قابل ملاحظه­ای بر رشد داشته باشند. با بهره گرفتن از یک الگوی بردار اتورگرسیو^[۴۹]، تأثیر تورم، نااطمینانی تورمی و پراکندگی نسبی قیمت­ها بر رشد اقتصادی ایران را با بهره گرفتن از داده ­های سالانه ۱۳۵۱ تا ۱۳۸۶ با لحاظ متغیر رشد سرمایه ­گذاری خصوصی مورد بررسی قرار می­دهد. نتایج نشان می­ دهند که شوک­های تورم و نااطمینانی تورمی طی چهار سال به شدت یکدیگر را تقویت می­ کنند و تورم و نااطمینانی تورمی تأثیر منفی بر رشد حقیقی سرمایه ­گذاری خصوصی و بدین ترتیب، بر رشد GDP حقیقی دارند. همچنین، مهمترین تأثیر پراکندگی نسبی قیمت­ها در کوتاه­مدت بر روی تورم بوده است. برخی از مطالعات انجام شده به اختصار همراه با نتایج به دست آمده در جدول ۲-۱ آمده است.
جدول شماره ۲-۱- الف) مروری بر مطالعات انجام شده خارج از کشور

مطالعه
سال
بازه زمانی
نوع داده
تکنیک
اقتصاد سنجی
نتیجه

دارات و لوپز

۱۹۸۹

۱۹۵۳ -۱۹۸۴

سالیانه

علیت گرنجر-آکائیک

در نمونه مورد بررسی فرضیه فریدمن رد نمی شود و سطوح بالاتر تورم از نااطمینانی بیشتر تبعیت نموده است.

گریر و پری

۱۹۹۸

۱۹۴۸- ۱۹۹۳

سالیانه

گارچ

تورم تأثیر مثبت و معناداری بر نااطمینانی تورم دارد و افزایش نااطمینانی تورم در سه کشور انگلیس، آمریکا و آلمان باعث کاهش تورم و در دو کشور ژاپن و فرانسه باعث افزایش تورم می­ شود.

گریر و گریر

۱۹۹۸

۱۹۹۷- ۱۹۶۰

ماهیانه

گارچ

سطوح بالاتر تورم به نااطمینانی بیشتر و افزایش نااطمینانی با کاهش تورم همراه است.

برومنت و همکاران

۲۰۰۱

۱۹۸۶:۱- ۲۰۰۰:۱۲

ماهیانه

گارچ نمایی

نااطمینانی تورم از شوک­های مثبت تورم بیشتر از شوک­های منفی بوده است.